Na wystawie prezentujemy rysunki i obrazy Łukasza Korolkiewicza z pierwszej połowy lat 70 XX wieku. Artysta, znany przede wszystkim z malarstwa figuratywnego, na początku swojej kariery inspirował się surrealizmem, pop-artem oraz estetyką psychodeliczną, a zatem wątkami typowymi dla sztuki tej dekady. Bardzo wyraźnie jednak, już wtedy, zaznaczyły się takie elementy, jak erotyzm oraz specyficzny tajemniczy nastrój, tak charakterystyczne dla jego późniejszej twórczości.

Korolkiewicz tworzył rysunki właściwie tylko przez kilka lat po studiach w Akademii Sztuk Pięknych. Nie były to szkice do obrazów, ale autonomiczne dzieła, precyzyjnie wykonywane przez wiele godzin. Duża część z nich powstała podczas wielomiesięcznego pobytu artysty w szpitalu zakaźnym. Te prace szczególnie emanują niepokojem i klaustrofobiczną atmosferą, ukazując niekończące się plątaniny męskich genitaliów i szczerzących zęby ust.

Rysunki Łukasza Korolkiewicza to praktycznie nieznana część jego twórczości. Na wystawach pokazywane były zaledwie dwa razy, jeszcze w latach 70. Ze względu na ich  specyficzną formę i spójność uznać można, że nie są jedynie uzupełnieniem, przypisem do twórczości tego artysty, ale osobnym, choć już dawno zakończonym jej rozdziałem.